قراردادهای تامین مالی یا فاینانس از مهمترین قراردادها به خصوص در حوزه تجارت بین الملل می باشد. این قرارداد ما بین تامین کننده وجوه مالی که به عنوان فاینانسر یاد میشود و طرفی که برای اجرا و انجام پروژه مالی نیازمند سرمایه است منعقد می گردد.
به صورت کلی بر اساس این قرارداد هزینه مورد نظر ازطرف فاینانسر یا تامین کننده مالی به طرف دیگر پرداخت شده و اصل سرمایه در یک بازه زمانی مشخص به همراه سود به وی بازگردانده میشود. از آنجایی که این قرارداد ها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و باید در تهیه و تنظیم آنها نهایت دقت را به عمل آورد، استفاده از دانش متخصصان این حوزه امری ضروریست. موسسه حقوقی کریمی و همکاران با داشتن تیمی متخصص در حوزه قراردادهای تجاری و حقوق کسب و کار بین المللی اماده خدمت رسانی به شما در این زمینه برای حفاظت از منافع شماست.
پیش از ورود به بحث نیاز است که ساختار کلی تامین مالی به صورت ساده مورد بررسی قرار گیرد. به بیان بسیار ساده در صورتی که بنگاه های تولیدی یا تجاری در اجرای پروژه های خود با محدودیت منباع مالی روبرو باشند می توانند با انعقاد قراردادهای تامین مالی منابع مورد نیاز برای پروژه های خود را تامین نمایند.
مهم ترین روش های تامین مالی
اولین قدم در انعقاد این قراردادها انتخاب روش تامین مالی مناسب برای پروژه مورد نظر است. از انجایی که در کشورهای در حال توسعه بحران های مالی عمیق تری وجود دارد و برای تامین مالی پروژه های زیربنایی و صنعتی نیاز به توصعه زیرساخت ها می باشد، حضور سرمایه گذارن خارجی و استفاده از تسهیلات بانک ها و موسسات مالی خارجی یکی از بهترین روش های تامین مالی می باشد. البته نمیتوان روش های تامین مالی داخلی را نیز از نظر دور داشت که در ادامه به هر دو روش داخلی و خارجی خواهیم پرداخت.
فاینانس از منابع داخلی
- تسهیلات و وام‌های بانکی و مؤسسات مالی و اعتباری
منابع مالی تامین شده از طریق دریافت وام، خطوط اعتباری، و سایر تسهیلات مالی از بانک‌های دولتی، بانک‌های خصوصی و مؤسسات مالی و اعتباری.
- تأمین مالی از طریق بازار سرمایه
جذب منابع مالی از طریق انتشار اوراق مشارکت، عرضه سهام و اوراق قرضه در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران.
- سرمایه‌گذاری و تأمین مالی از طریق صندوق‌های توسعه و سرمایه‌گذاری
شامل منابع صندوق توسعه ملی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی، صندوق‌های بازنشستگی و سایر نهادهای مالی که برای حمایت از پروژه‌ها و طرح‌های توسعه‌ای اختصاص یافته‌اند.
- بودجه عمومی دولت و اعتبارات دولتی
تخصیص بودجه کل کشور که شامل منابع حاصل از مالیات‌ها، عوارض، درآمدهای نفتی و غیرنفتی است و برای پروژه‌های عمرانی، توسعه‌ای و سایر طرح‌ها اختصاص می‌یابد.
- تخصیص بخشی از درآمد کل کشور
سهمی از درآمدهای کلان کشور (مالیات‌ها، عوارض، درآمدهای نفتی و غیر نفتی) که به بودجه عمومی دولت وارد شده و برای تأمین مالی پروژه‌ها مصرف میشود.
- تخصیص بخشی از درآمد حاصل از صادرات
منابع مالی حاصل از صادرات کالاها و خدمات (مانند نفت، گاز، محصولات صنعتی و کشاورزی) که بخشی از آن برای پروژه‌های ملی و توسعه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- درآمدهای داخلی شرکت‌ها و بنگاه‌ها
سود انباشته، سرمایه‌گذاری مجدد درآمدها و ذخایر مالی داخلی شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی. - سپرده‌ها و منابع جذب شده از طریق نظام بانکی
منابع مالی جمع‌آوری شده از طریق سپرده‌های بانکی مردم که بانک‌ها از طریق آنها به صورت تسهیلات مالی در اختیار پروژه‌ها و شرکت‌ها قرار می‌دهند.
فاینانس از منابع خارجی
- روش‌های استقراضی
تأمین مالی شرکتی (Corporate Financing)
تأمین مالی پروژه‌ای (Project Finance or Finance)
- روش‌های غیر استقراضی (سرمایه‌گذاری)
سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (Foreign Direct Investment – FDI)
سرمایه‌گذاری غیرمستقیم خارجی (Foreign Portfolio Investment – FPI)
قرارداد فاینانس و کارکرد آن به عنوان روش تامین
قرارداد فاینانس در واقع یک توافق مالی بین دو طرف است؛ یک طرف می‌تواند یک کشور یا شرکت سرمایه‌پذیر باشد و طرف دیگر کشور یا شرکت سرمایه‌گذار. در این توافق، منابع مالی مورد نیاز برای اجرای یک پروژه مشخص فراهم میشود که علاوه بر سرمایه نقدی، شامل انتقال تخصص‌های فنی، فناوری‌های نوین، تجهیزات، ماشین‌آلات و مواد اولیه نیز می‌گردد. سرمایه‌گذار وظیفه دارد تمامی این موارد را تأمین کند تا پروژه بتواند به مرحله بهره‌برداری برسد.
پس از تکمیل پروژه، طرف سرمایه‌پذیر متعهد میشود هزینه کلی اجرای پروژه را به همراه سود توافق شده به صورت اقساط منظم در بازه زمانی تعیین‌شده (معمولاً بین پنج تا ده سال) به سرمایه‌گذار بازگرداند. در این نوع تأمین مالی، مبلغ مشخصی که معمولاً به شکل وام پرداخت میشود، با شرایط دقیق و مدت زمان بازپرداخت توافق شده، از طرف سرمایه‌گذار به سرمایه‌پذیر واگذار می‌گردد.
برای اطمینان از بازپرداخت به موقع و کامل این مبلغ، سرمایه‌گذار معمولاً از دریافت‌کننده وام تضمین‌های معتبر و قانونی اخذ می‌کند که می‌تواند شامل ضمانت‌های مالی یا سایر تعهدات قانونی باشد. این سازوکار باعث میشود ریسک پرداخت به حداقل برسد و جریان نقدی پروژه بتواند به طور مؤثر مدیریت شود.
به طور کلی، فاینانس یک روش کارآمد برای حمایت مالی پروژه‌های بزرگ است که علاوه بر فراهم کردن سرمایه، انتقال دانش فنی و تجهیزات را نیز به همراه دارد و نقشی کلیدی در توسعه اقتصادی و زیرساختی ایفا می‌کند.
امروزه با توجه به هزینه‌های بالای اجرای پروژه‌های زیربنایی، تأمین مالی از طریق تسهیلات خارجی یا قراردادهای فاینانس نقش بسیار مهمی در روند توسعه اقتصادی کشورهای در حال رشد، از جمله ایران، ایفا می‌کند. قرارداد فاینانس در واقع توافقی است که بین منابع بین‌المللی ارائه‌دهنده تسهیلات و دریافت‌کنندگان این منابع منعقد میشود و پس از مذاکرات گسترده و دستیابی به توافقات مشخص تنظیم می‌گردد.
از آنجا که طرفین این قراردادها معمولاً در کشورهای مختلف با نظام‌های قضایی و حقوقی متفاوت مستقر هستند، نحوه تنظیم مفاد حقوقی، تعیین قوانین حاکم و مکان رسیدگی به اختلافات اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. به همین دلیل، تدوین این قراردادها اغلب توسط کارشناسان و مشاوران حقوقی متخصص در حوزه قراردادهای بین‌المللی انجام میشود تا از بروز مشکلات قانونی جلوگیری گردد و حقوق طرفین به خوبی تضمین شود.
در همین راستا، برای دریافت مشاوره تخصصی و تنظیم دقیق قراردادهای فاینانس بین‌المللی، موسسه حقوقی کریمی و همکاران آماده ارائه خدمات حرفه‌ای به شماست تا با اطمینان کامل در مسیر توسعه اقتصادی گام بردارید.